บทที่ 3 สามีคืนเดียว (50%)

“คุณกำลังข่มขืนฉัน” หญิงสาวเถียงปนหอบ

“ถ้าผมทำอย่างว่า เราคง ‘ถึง’ ไม่ต่ำกว่าสามยกแล้วจ้ะ ถึง…แบบไม่ ‘เสร็จสม’ น่ะ”

สามยก! ในเวลาไม่กี่นาทีเนี่ยนะ อึ๋ยยย! เขามันไอ้ตัวลามกที่นรกส่งมาชัดๆ

“ปกติผมไม่เสียเวลาเล้าโลมหรอกนะ ผมมันพวกบ้าพลัง แต่คุณถือเป็นกรณีพิเศษ”

“ฉันไม่อยากเป็นกรณีพิเศษ”

“ไม่ทันแล้วมั้งยาหยี ดูสิ…เราเข้ากันได้ดีเป็นบ้า”

ยังไม่ทันจะขาดคำคนหน้าไม่อายก็ช้อนท้ายทอยสลวยขึ้นจากหมอนใบโต แล้วพยักพเยิดให้เธอดูส่วนที่ ‘เข้ากันได้ดี’ ถึงจะเลือนรางจนแทบมองไม่เห็นท่ามกลางความมืด แต่ความรู้สึกของการหลอมรวมเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันก็ทำให้ใบหน้าหวานใสแทบไหม้ด้วยความกระดากอาย

“ไอ้คนหื่นกาม! โรคจิต! วิตถาร! ฉันจะแจ้งความเอาผิดคุณให้ถึงที่สุด” เธอสะบัดศีรษะออกจากมือใหญ่ เบี่ยงหน้าหนีปากร้อนร้ายที่นาบจูบลงมาไม่ลดละ แล้วขู่ฟ่อปากคอสั่น

“ขู่เก่ง”

“ไม่ได้ขู่ ฉันเอาจริง”

“ผมก็ ‘เอา’ จริง”

คนกักขฬะว่าพลางเสยสะโพกส่งตัวตนกร้าวแกร่งเข้าไปลึกกว่าเดิม ตอกย้ำเจตนารมณ์ว่าเขาจะไม่หยุดการกระทำสุดวาบหวาม เรียกเสียงครางกลั้วลำคอน้อย

“ฮื้อ…ฉันจะให้ตำรวจมาลากคอคุณเข้าคุก”

“ชอบแบบไหนก็ทำเถอะพิกกี้ แต่ต้องหลังจากคืนนี้”

ขาดคำคนที่กัดฟันต่อปากต่อคำกับเธออยู่พอสมควร ก็เริ่มขยับกายเข้าหาอย่างอ้อยอิ่ง ด้วยมิอาจทนประวิงเวลาได้อีกต่อไป ขณะส่งนิ้วบดขยี้บี้คลึงเกสรดอกรักเร้าอารมณ์ ส่วนปากก็ครอบครองยอดอกตูมเต่งอย่างตะกละตะกลาม แต่แค่นั้นก็ทำเอาสาวเจ้าหลุดเสียงครางผาดแผ่ว

ฤทธิ์ยาที่เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เธอไร้การควบคุม สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว และร้อนรุ่มไปทั้งสรรพางค์กาย ไม่นานคนที่พยายามกัดฟันขัดขืนก็เผลอแอ่นร่างเสนอตัว

“โอ…อื้อ ยะ…หยุดนะ อย่า…”

เสียงครางปะปนกับเสียงห้ามปรามทำให้มุมปากหยักกระตุกเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ดึงแก่นกายออกมาจากซอกสาว แล้วเสือกไสเข้าหาอย่างเชื่องช้าทว่าบาดอารมณ์ ทำเอาสาวเจ้าเผลอครางอย่างจิตหลุด

“อ๊ะ…อ๊า…”

“หายเจ็บแล้วใช่ไหมหือ…”

เขาเค้นเสียงห้าวติดจะแหบถามไถ่ ถึงแม้จะอยากโจนจ้วงล้วงลึก แล้วพาสาวเจ้าไปท่องแดนสวรรค์ใจแทบขาด แต่ก็สำเหนียกดีว่าอีกฝ่ายยังไม่เคย และสดใหม่กับเรื่องนี้

ที่สำคัญคือคนอย่างเขาไม่เคยทำให้ผู้หญิงคนไหนเจ็บปวด หรือได้รับบาดเจ็บจากการร่วมรัก ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่คู่นอนชั่วข้ามคืนก็เถอะ

“ว่าไง ถามก็ตอบสิจ๊ะ” ไม่เซ้าซี้เปล่าคนโอหังยังฟอนเฟ้นอกอวบอย่างย่ามใจ

“ฮื่อ…”

เสียงครางเหมือนอึดอัดทรมานหลุดจากปากอิ่ม บ้างคล้ายประท้วง บ้างต้องการให้นำพาด้วยความสับสน ทว่าสะโพกมนกลับแอ่นขึ้นเป็นเชิงเชื้อเชิญให้เขาได้เติมเต็มอย่างถนัดถนี่

“คนเก่ง”

ว่าแล้วเขาก็ให้รางวัลเด็กน้อยด้วยการก้มลงบดเคล้ากลีบปากนุ่ม มอบจูบดูดดื่ม สอนให้เธอรู้จักแลกลิ้นอย่างเงอะๆ งะๆ พร้อมกับขยับสับสอดด้วยจังหวะที่เร่งร้อนยิ่งกว่าเดิม

“อา…คับแน่นขนาดนี้…คุณฆ่าผมได้เลยพิกกี้”

ชายหนุ่มสูดปากครางอย่างหลุดหลง ในวินาทีที่กายสาวโอบกระชับด้วยความรัญจวนใจจนแทบคลั่ง ขณะตอกอัดตัวตนเข้าหาด้วยจังหวะที่หน่วงหนักมากยิ่งขึ้น ทำเอาร่างอวบใต้ร่างสั่นคลอน เผยอปากร้องครางลั่นระงม เพราะไร้สติแบบสุดกู่ ฤทธิ์ยาปลุกสวาทบวกกับการเล้าโลมหลอกล่อชั้นเซียนของเขา ต่อให้แก่กล้าประสบการณ์มากแค่ไหนก็มิอาจต้านทานได้ไหว แล้วนับประสาอะไรกับคนไม่เคยอย่างเธอ

“คะ…คุณ ฉันไม่ไหว…”

เจ้าของร่างอวบอัดทว่านุ่มนิ่มส่ายหน้า พลางเอ่ยวิงวอน เพราะอ่อนหัดจึงจนปัญญาที่จะหาทางหลุดพ้นจากความทรมานหวานแหลมที่กำลังประสบ

“ผมรู้พิกกี้ ผมรู้…”

จากนั้นเขาก็กระโจนเข้าหา ส่วนเธอผวาขึ้นรับ ท่วงทำนองรักเป็นไปอย่างร้อนฉ่า และแสนจะลงตัวชวนพิศวง แต่ครั้นคนโดนวางยาปลุกกำหนัดเกือบทะยานไปถึงฝั่งฝัน เขากลับหยุดชะงัก ทำเอาผู้ที่ถูกฉุดไปถึงปากทางสวรรค์แทบไปไม่เป็น เนื้อตัวเครียดเกร็ง กลางกายรวดร้าว และหลุดเสียงครางประท้วง

หากแต่ไม่นานก็ต้องอุทานออกมา เมื่อชายหนุ่มพลิกร่างอวบอิ่มขึ้นไปเหนือกาย ครั้นสาวเจ้าทำท่าจะหาทางหนีทั้งที่ไฟสวาทยังไม่สิ้นเชื้อด้วยความกระดาก คนหน้าไม่อายก็กดบั้นท้ายน่าฟัดเอาไว้ แล้วกระซิบข้างหูด้วยถ้อยคำหยาบโลนทว่าหวามในอกอย่างน่าประหลาด

“ทำสิ…ข่มเหงผมคืนเลยเบบี๋”

“ฉันไม่…” เจ้าของพวงแก้มร้อนฉ่าส่ายหน้าหวือ

“เดี๋ยวผมสอนให้…”

ยังไม่ทันจะขาดคำฝ่ามือใหญ่ก็ช้อนสะโพกมนขึ้นเหนือร่าง แล้วรั้งลงมาสวมครอบครองท่อนกายชายที่ตั้งลำรอท่า ท่ามกลางเสียงสูดปากอย่างซ่านสะใจ

“อูยยยยย…คุณเป็นสาวอวบคนแรกที่ผมยอมให้ ‘ขึ้นขี่’ เลยนะพิกกี้”

จากนั้นเขาก็ยกบั้นท้ายอวบอั๋นขึ้นลงเป็นเชิงนำทาง เธอทำตามอย่างเงอะๆ งะๆ แต่กระนั้นก็ยังทำให้ร่างทรงพลังแทบครางโหยด้วยความกระสันซ่าน

“อา…อย่างนั้น เก่งมาก…เด็กดี”

ไม่นานเขาก็ปล่อยให้เธอเป็นผู้กำหนดท่วงทำนองฮอตฉ่า เสียงครางสอดประสานคละเคล้ากับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นระงม ที่สุดคลื่นสวาทลูกยักษ์ซึ่งถาโถมเข้าหาอย่างไม่บันยะบันยังก็พัดพาทั้งคู่ไปถึงฝั่งฝันอย่างพร้อมเพรียงกัน

“ฮื้อ…อย่านะ พะ…พอแล้ว…”

คนที่แทบจะสลบไปกับบทรักเร่าร้อนซึ่งเพิ่งผ่านพ้นไปหมาดๆ อีกทั้งยังรู้สึกถึงความกร้าวแกร่งที่กระตุกอยู่ในตัว เค้นเสียงครางปนหอบหนักๆ ประท้วง เมื่อถูกพลิกให้ลงไปนอนใต้ร่างใหญ่พราวเหงื่อ ที่กำลังพรมจูบไปทั่ว แต่ฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์ที่ยังไม่หมดก็ทำให้เธอเหมือนไม่มีแรงขัดขืนอย่างถึงที่สุด แค่เขาปลุกเร้าด้วยฝ่ามือและปากลิ้นอย่างร้ายกาจ เธอก็เหมือนถูกเปิดสวิตช์กระชากสัญชาตญาณดิบขึ้นมาอีกครั้ง

แต่สติอันน้อยนิดก็ทำให้เธอเผยอปากเจ่อเค้นเสียงห้ามปราม แค่เสียสาวมันก็มากพอแล้ว หากจะถูกกระทำชำเราซ้ำอีกก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหน

“พอเถอะ อย่าทำอะไรฉันอีกเลย”

บทก่อนหน้า
บทถัดไป